Gaan samenwonen met uw partner is een leuke en spannende tijd. Het betekent echter ook een periode waarin u het een en ander dient te regelen. Er verandert natuurlijk veel; ook op financieel gebied. Rekeningen en vaste lasten dient u opeens samen te betalen. Dit kan zorgen voor spanningen. Wie betaalt wat en hoe worden de financiële zaken verdeeld? Problemen met geldzaken veroorzaken vaak ruzies. Daarom is het goed om hier op tijd bij stil te staan. Hoe regelt u de financiën als u gaat samenwonen?
Samenwonen en financiën: maak een overzicht
Allereerst is het belangrijk dat u een duidelijk overzicht maakt van uw financiën. Zet uw inkomen en uitgaven op een rijtje en verdeel de uitgaven in vaste lasten, huishouduitgaven (zoals boodschappen) en overige uitgaven. Zo kunt u bepalen hoeveel geld er iedere maand binnenkomt en hoeveel u gezamenlijk uitgeeft. Vervolgens kunt u een verdeling maken wie wat betaalt.
De meest gebruikelijke gezamenlijke kosten zijn:
- Huur of hypotheek
- Energierekening
- Verzekeringen
- Boodschappen
- Eenmalige uitgaven (meubels, inrichting etc.)
Wie betaalt wat?
Gezamenlijke kosten worden over het algemeen samen betaald. Maar hoe verdeelt u de uitgaven en wie draait op voor welke kosten? Soms is het vrij eenvoudig om een verdeling te maken, maar in de meeste gevallen is dit lastiger. Het inkomen van de partners is namelijk niet altijd gelijk, waardoor het soms moeilijk is om een eerlijke verdeling te maken. Als een van de partners veel minder verdient, is het immers niet eerlijk om de kosten simpelweg door twee te delen.
De Stichting Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud) geeft daarom diverse tips voor het verdelen van de kosten als u gaat samenwonen. Deze richtlijnen kunnen een handig hulpmiddel zijn bij het regelen van uw gezamenlijk financiën.
Wanneer het inkomen van beide partners vrijwel gelijk is, stelt het Nibud voor om ieder de helft van de kosten te laten betalen. Als dit niet zo is, kunt u de uitgaven ook naar verhouding van het inkomen verdelen: verdient een van de partners bijvoorbeeld 60% van het totale inkomen, dan betaalt deze ook 60% van de kosten. Ook kunt u de uitgaven zo verdelen dat beide partners na het betalen van alle kosten evenveel overhouden. Het komt regelmatig voor dat een van de partners bij de ander intrekt wanneer men gaat samenwonen. In dat geval kan degene die bij de ander gaat wonen ook een vaste bijdrage per maand betalen.
Open een gezamenlijke rekening
Het is verstandig om voor de gedeelde kosten een gezamenlijke rekening te openen. Na het maken van een eerlijke verdeling kunnen beide partners iedere maand hun bijdrage hierop storten. Deze rekening kunt u bijvoorbeeld gebruiken voor het betalen van de huur, hypotheek, belastingen, energierekening en boodschappen. Veel kosten kunnen door de betreffende instanties per automatische incasso worden afgeschreven. Zo voorkomt u dat rekeningen te laat betaald worden. Het te laat betalen van rekeningen kan u namelijk op hoge boetes komen te staan en is daardoor vaak een oorzaak van financiële problemen. Een automatische incasso is een handig middel om dit te voorkomen.
Voorheen was het ook de moeite waard om een gezamenlijke spaarrekening te openen. Omdat het bedrag op een gezamenlijke spaarrekening hoger is dan op twee afzonderlijke spaarrekeningen, kreeg u met een gezamenlijke spaarrekening meer rente uitgekeerd. Maar de huidige rentestanden zijn zo laag, dat u vrijwel geen geld meer krijgt uitgekeerd voor het bedrag op uw spaarrekening. Een gezamenlijke spaarrekening is echter nog steeds verstandig als u samen wilt sparen voor bepaalde aankopen zoals een nieuwe auto, een verbouwing of een nieuwe inrichting van uw woning. Bovendien kan de spaarrente in de toekomst natuurlijk weer stijgen.
Het openen van een gezamenlijke rekening is dus verstandig. Toch is het voor persoonlijke uitgaven vaak ook fijn om daarnaast ieder een eigen bankrekening te houden. Met een eigen bankrekening houdt u meer zelfstandigheid en zeggenschap over wat er met uw inkomen gebeurt. U hoeft niet eerst met uw partner te overleggen voor persoonlijke uitgaven.
Samenwonen en geld lenen
Woont u samen en wilt u geld lenen? Dan is het verstandig om de lening ook gezamenlijk aan te vragen. Ten eerste zodat het maximale leenbedrag dan wordt bepaald aan de hand van beide inkomens. Anderzijds zodat u samen verantwoordelijk bent voor het aflossen van de lening. Op deze manier voorkomt u dat een van de partners opdraait voor de schuld als u onverhoopt uit elkaar gaat.
Heeft u beiden al leningen lopen? Dan kan het de moeite waard zijn om de leningen over te sluiten en onder te brengen in één nieuwe lening. De rente op hogere leningen is doorgaans namelijk lager dan die op kleinere leningen. U opent simpelweg een nieuwe lening en lost daarmee de schuld van de oude leningen in één keer af. Wel dient u daarbij vaak boetes te betalen voor het verbreken van het contract. Maar door de lagere rente is vaak het oversluiten nog steeds voordeliger dan het aanhouden van de oude lening. Kijk ook of het mogelijk is om de looptijd van de leningen te verkorten nu u gaat samenwonen. Als u per maand meer kunt betalen aan aflossing, dan wordt de lening goedkoper.
Maak duidelijke afspraken
Duidelijke afspraken zijn misschien wel het belangrijkst voor een soepele financiële huishouding en het voorkomen van ruzies. Neem uitgebreid de tijd om uw financiële huishouding met elkaar te overleggen en duidelijke afspraken te maken. Hiermee voorkomt u verrassingen. Spreek duidelijk af wie wat betaalt en hoeveel u beiden bijdraagt. Ook is het belangrijk om eerlijk te zijn over uw financiële situatie. Hebt u bijvoorbeeld een lopende lening of andere schulden? Bespreek dit dan met uw partner voordat u gaat samenwonen.
U kunt de afspraken op papier zetten met een samenlevingscontract. Hierin kunt u onder andere laten vastleggen hoe u de kosten verdeelt. Ook kunt u hierin bepalen welke spullen van wie zijn en hoeveel spaargeld eenieder heeft ingebracht. Het voordeel van een samenlevingscontract is dat u hiermee direct voldoet aan de eisen van de Belastingdienst voor financieel partnerschap.
